Σκανδαλώδης εγκατάλειψη, ολιγωρία αλλά και αυθαιρεσία κρύβονται πίσω από τη διαχείριση που επιφυλάσσουν κράτος και ιδιώτες στις μαρίνες υποδοχής σκαφών- σημεία «κλειδιά» για τον θαλάσσιο τουρισμό. Η πιο γαλάζια χώρα στη Νότια Ευρώπη εμφανίζει πλωτές προβλήτες αντί για οργανωμένες εγκαταστάσεις στο υπ΄ αριθμόν ένα τουριστικό νησί της, στη Μύκονο, και φυλάσσειμε τερτίπια- θέσεις για επωνύμους.
Προσπαθεί επί 20 (!) χρόνια να κατασκευάσει μαρίνα σε ένα από τα κομβικά σημεία του ταξιδιού στο Αιγαίο, στη Μονεμβασιά, ενώ παρουσιάζει εικόνες παρελθόντος στον Αλιμο, στη μεγαλύτερη σε δυνατότητα φιλοξενίας εγκατάσταση στο Λεκανοπέδιο. « Για να χαρακτηριστεί μια μαρίνα οργανωμένηθα πρέπει κατ΄ αρχήν να είναι ασφαλής, να διαθέτει φύλαξη, περίφραξη, ηλεκτρονικές μπάρες και φυσικά πάρκινγκ» τονίζει ο κ. Αντ. Στελιάτος, πρόεδρος της Ενωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού. « Οι υπόλοιπες προδιαγραφές αφορούν τις παροχές, την εξυπηρέτηση των σκαφών, το ηλεκτρικό, το νερό, αλλά και τις σχετικές υπηρεσίες από τη θάλασσα- ρεμέντζο, άγκυρα, δέσιμο σχοινιών».
Στη Μύκονο, διεθνώς ελκυστικό προορισμό, το «αλιευτικό καταφύγιο», δίπλα στο παλαιό λιμάνι, είναι ακόμη υπό κατασκευή, με δυνατότητα φιλοξενίας 100 σκαφών και ορίζοντα λειτουργίας το 2011. Σε περίοδο αιχμής τα δεκάδες σκάφη είτε στριμώχνονται στον Τούρλο, που αντέχει περίπου 400 σκάφη, είτε πιάνουν αρόδου στην Ψαρού και σε άλλους όρμους. Ούτε λόγος για παροχές και υποδομή εξυπηρέτησης: η κατάσταση απαιτεί τουλάχιστον 100 πίλαρ (τα ειδικά ερμάρια για μετρητές ΔΕΗ, νερού κ.λπ.), και το νησί διαθέτει καμιά δεκαριά. Η αιτία ψιθυρίζεται στα... σοκάκια: το έργο δεν είναι επισήμως χαρακτηρισμένο μαρίνα! Αντ΄ αυτού το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο παρέχει τα δέ οντα, μέσω καρτών, με το αζημίωτο.
Η προσέλευση επωνύμων έχει κάνει μάλιστα τους ντόπιους να εφευρίσκουν τεχνάσματα φυλάσσοντας μέσα στον χαμό θέσεις «της τελευταίας στιγμής». Αντί να δένουν, ως είθισται, με τις πρύμνες στον ντόκο, βάζουν τα πλευρά του σκάφους να βλέπουν το τσιμέντο. Οταν εμφανίζεται ο εκάστοτε εκλεκτός, το σκάφος δένει κανονικά και οι θέσεις αβγατίζουν. 
Η Νάξος το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, ζει το παράδοξο να μην έχει μαρίνες. Στο κεντρικό λιμάνι τα σκάφη εξυπηρετεί μια μικρή 45 θέσεων και μια γειτονική 160 θέσεων.Ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου κ.Μ. Μανωλάςυπολογίζει ότι ως τον Σεπτέμβριο θα προστεθεί και μία πλωτή προβλήτα 20-30 θέσεων.«Για ποιες μαρίνεςμιλάμε, όταν η Νάξος δεν έχει καν εμπορικό λιμάνι;» λέει ο κ. Μανωλάς,ενώ παράλληλα αναφέρεται στο λιμανάκι στη θέση Απόλλωνα,στο βόρειο άκρο του νησιού,όπου επίσης δένουν σκάφη: «Οποιαδήποτε παροχή, σε ρεύμα ή νερό, θα ήταν παράνομη. Είναι αστείο, αλλά το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο έχει γύρω στα 2 εκατ. ευρώ, θα μπορούσε να πάρει πίλαρ και να εξυπηρετήσει τον θαλάσσιο τουρισμό. Απαγορεύεται όμως να κάνει τη δαπάνη, καθώς εκκρεμεί ο καθορισμός της χερσαίας ζώνηςόπως και στην περιοχή Μουτσούνα. Περιμένουμε 2-3 χρόνια να λυθεί ο κόμπος της γραφειοκρατίαςγια να πάρει το πράσινο φως από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, στη Σύρο. Λόγω έλλειψης προσωπικούδεν μπορούν- λένε- να κάνουν αυτοψία. Υπήρξε μάλιστα προσφυγή πολιτών στο ΣτΕαπέναντι στην προσπάθεια κατασκευής κυματοθραύστη, που κρίθηκε ογκώδης. Στον όρμο του Λυώνα, στη βορειοανατολική ακτή, δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε ούτε δέστρα, ούτε σκαλίτσα.
Περισσότερα από 50 σκάφη που αράζουν εκείτα τραβούν με τα χέρια...».
Ο Καλαντός,όρμος προσήνεμος στη νότια πλευρά του νησιού,διαθέτει μικρό λιμανάκι, που κατασκευάστηκε προσφάτως με δαπάνη 3 εκατ.ευρώ,πίλαρ και όλα τα συναφή!
Θαύμα,που ερμηνεύεται με όρους τοπικού εμφυλίου: πρόκειται για την παραλία που ανήκει στο Φιλώτι,γενέτειρα του δημάρχου Δρυμαλίας.«Δικαιούταικαι έχει προτεραιότητα » λένε Ναξιώτες.Η περιοχή αντέχει 50 σκάφη,δένουν εν τούτοις καμιά δεκαριά, κυρίως φυσιολάτρες που αγαπούν τον ερημικό χαρακτήρα της.
Στη Δονούσα, στην Αιγιάλη της Αμοργού, στο Κουφονήσι οι ελπίδες ενταποτίθενται στο μέλλον. Ο υπουργός Υποδομών κ. Δ. Ρέππαςέχει βάλει την υπογραφή του για την επισκευή των ζημιών (1,8 εκατ. ευρώ) που προκλήθηκαν από τη θεομηνία του 2004 στις Κυκλάδες. Μαρίνες κατ΄ ευφημισμόν είναι και αυτές της Αίγινας, με τα σκάφη να δένουν στο λιμάνι, που δεν είναι ασφαλές, και σε πλωτές προβλήτες.Το τουριστικό καταφύγιο στη Σουβάλα, ίσως και στην Πέρδικα, βρίσκεται σε επίπεδο εξαγγελιών, περιμένοντας τώρα την ένταξη στο ΕΣΠΑ.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ
