*H λήξη της απεργίας και τα «στοιχήματα» του Γ. Ανωμερίτη

Η αναστολή της απεργίας που αποφάσισαν αργά το βράδυ της Τρίτης οι λιμενεργάτες (είχε προηγηθεί η απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά, που την χαρακτήριζε παράνομη), δημιουργεί εκ των πραγμάτων νέο σκηνικό στο λιμάνι του Πειραιά. Και αυτό γιατί υπάρχει πλέον νέα διοίκηση στον ΟΛΠ – «διοίκηση διαλόγου» την χαρακτήρισε ο νέος διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, Γ. Ανωμερίτης – ενώ επιπλέον, όλες οι πλευρές φαίνεται να αντιλαμβάνονται πως δεν πρέπει να επαναληφθεί η προ μηνός αποτυχία : να ανασταλεί η απεργία για 15 μέρες, κατά τις οποίες δεν έγινε καμία κίνηση , σε καμιά κατεύθυνση, ώστε να εξασφαλιστούν οι στοιχειώδης όροι για την λειτουργία του λιμανιού. Τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Η κυβέρνηση έστω με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, όρισε νέο διευθύνοντα σύμβουλο, το Γ. Ανωμερίτη, πρώην υπουργό, μεταξύ άλλων και Εμπορικής Ναυτιλίας, στέλνοντας μηνύματα διάθεσης διαλόγου προς τους εργαζόμενους.  Παράλληλα δε, με την πρωτοβουλία Πάγκαλου – Παμπούκη να συναντηθούν με τον κινέζο πρέσβη, ανιχνεύει τις διαθέσεις και τα όρια ενδεχόμενης υποχώρησης της COSCO.

Όπως έγραψε και την Τρίτη το βράδυ το Portnet.gr, η υιοθέτηση ενός εργασιακού καθεστώτος κατά τα πρότυπα της Βαρκελώνης,  φαίνεται να είναι η πρόταση που μπορεί να συζητήσουν οι εργαζόμενοι – αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν, πως το μοντέλο αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί στον Πειραιά. Τι είναι όμως αυτό το μοντέλο; Αυτό προβλέπει την δημιουργία μιας εταιρείας, θυγατρικής του ΟΛΠ, η οποία θα πιστοποιεί το εργατικό δυναμικό και θα παρέχει στις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο λιμάνι (εν προκειμένω την COSCO και τον ΟΛΠ στον προβλήτα Ι) εργαζόμενους. Δεν είναι σαφές αν οι κινέζοι δεχτούν και για ποιο διάστημα, μια τέτοια λύση. Πιθανότατα κάπου εκεί να εμφανιστεί ένα νέο σημείο τριβής.

Όμως, τα πολύ μεγάλα προβλήματα για το λιμάνι του Πειραιά και για την διοίκηση του Γ. Ανωμερίτη, τώρα αρχίζουν. Ακόμη και αν επιτύχει μια εργασιακή ειρήνη, που θα προβλέπει συμφωνία κινέζων και εργαζομένων σε ένα κοινό μοντέλο εργασιακών σχέσεων, το μεγάλο πρόβλημα θα είναι πως θα καταφέρει να φέρει η διοίκηση αυτή τον ΟΛΠ σε αναπτυξιακή ρότα. Τα τελευταία πέντε χρόνια, τα φορτία που διακινήθηκαν στον Πειραιά, μειώθηκαν εντυπωσιακά. Από 1.600.000 TEU’s το 2004, μόλις που θα ξεπεράσει τις 400.000 TEU’s το 2009. Και παράλληλα, μέσα στην κρίση των τελευταίων ημερών, ο μεγαλύτερος πελάτης του ΟΛΠ, η MSC, κατήγγειλε την σύμβαση που είχε, αναζητώντας είτε εναλλακτικούς λιμένες προορισμού, είτε προφανώς χαμηλότερα τιμολόγια για να επιστρέψει στον Πειραιά. Επιπλέον, η εμφάνιση νέων δυνατών παικτών – ανταγωνιστικών λιμανιών στην Μεσόγειο (που εν πολλοίς επωφελήθηκαν απ’ την υποχώρηση του Πειραιά), διαμορφώνει ένα άκρως ανταγωνιστικό  πλαίσιο. Η επιστροφή λοιπόν του Πειραιά στην κορυφή και οι υψηλές κερδοφορίες για τον ΟΛΠ, είναι το επόμενο πολύ μεγάλο και πολύ δύσκολο στοίχημα για την νέα διοίκηση του πρώτου λιμανιού της χώρας.

Portnet.gr